“ Metaverse “ bu kavramla ilk karşılaşmam mimarlık 1. Sınıf proje 1 dersi ile oldu. Okula başladım dakika bir bu dünyanın içinde buldum kendimi. Derste istenilen; verilen filmleri izleyip yorumlamaktı bende “İnception” filmini seçmiştim ve farklı bir dünyanın da var olduğunu, olabileceğini gördüm. Tahtaya çıktığımda anlattım anlattım ama sanırım o kadar çok bilinçsiz bir şekilde bu kavramı kullanmış olmalıyım ki ben bile sıkıldım kendimden o an. Neyse bir süre o durumdan çıkmak İçin aslında yoksaydım meta dünyayı. Daha sonra ilgimi çekmeye beni cezbetmeye başladı.

Metaverse ; Artırılmış Gerçeklik (AR) , Sanal Gerçeklik ve blockchain teknolojisiyle neredeyse her şeyi kapsayan sanal dünyaların bir araya gelmesiyle oluşmuş, sanal ve gerçek olanın eş zamanlı bir şekilde deneyime sunulduğu bir dijital dünya. İkinci dünya( evren , ekosistem...)Bu ikinci dünyada ( METAVERSE ) kullanıcılar var olan tüm içeriklere hem sanal gerçeklik hemde Arıtılmış gerçeklik seçeneklerini kullanarak iç içe geçmiş bu durumu dijital avatarları ile deneyimleme imkanları vardır. Eş zamanlı var olabildikleri için her iki ortamda da yaptıkları eylemler hem sanalda hem de gerçek zamanda etkisini gösterebilir.

Biz tasarımcılar ( bir MİMAR olarak kendime yakıştırdığım unvanların başında gelir ) bir şey tasarlarken sınırsızlığı çok severiz ve meta evreni bize bu olanağı sunmakta hem de her türlü sınırsızlıktan bahsediyorum. Bize projelerimizde mekana yere havaya güneşe rüzgara doğuya batıya tüm açılara ve daha da çok kavrama bağlı kalmamız ve bu sınırlar çerçevesinde tasarım yapmamız istenir. Aslında bu yapılan yaşanılan dünyadan uzaklaşmadan yaşanılacak yer , ayağı yere basan tasarımlar çıkarmamız açısından çok doğru fakat bir tasarımcıya herhangi bir şey tasarlamasını isteyip ona bir çok handikapı da sunarsanız o tasarımcı çıkardığı 'şeyden' önce kendi memnun olmaz ki gel gelelim karşısındakini de zaten memnun edemez. Aslında durum bu kadar karamsar değil ama yine de bu gibi durumların yaşandığı da olmuştur.

Tekrar konumuzdan sapmadan meta evrende mimari konusuna değinecek olursak aslında yapılan iş kısmen aynı. Yine önce yapılacak işin yönetmeliğini kavrıyorsun mevzuatı okuyup hatmediyorsun istenilenleri harmanlayıp tasarlamaya başlıyor ve onu boyutlandırıyorsun. Süreç aynı işliyor tek fark burada ne statiğe ne mukavemete ne de küçücük bir cam parçasının devasa betonu nasıl taşıdığını düşünmüyorsun. Aslında mimarlığı orada yaşıyor ve yaşatıyorsun. Tek hüzünlü tarafı (tabi biraz maddesel olacak bu ) ve bu bence; tasarladığın yapının dijitalde olması orada can bulması inşaatının olmaması , çimentosunu taşını demirini seçememen ustalara sarı kula götürememen ve en sonda çocuğun gibi büyütüp beslediğin yapının yuvadan uçtuğunu görememen :) işin şakası bir yana mimar olarak tasarlayıp boyutlandırdığım bir yapının bir de inşasını görmek beni çok memnun ve mutlu eder. Sanıyorum ki çoğu mimarın tasarladığı üzerine geceler boyu çalıştığı kaydetmeyi unutup tekrar tekrar düzenlediği projesinin ete kemiğe bürünmesi bir evlat sevgisi gibi olup onun birde kanlı canlı karşısında dikilmesi tarifi olmayan bir heyecan ve mutluluk kaynağıdır , ki bu yüzden biraz buruk bir şekilde metaverse konusunda ilerleyebilir.